Problem dyskalkulii doczekał się wielu opracowań teoretycznych i badawczych w literaturze światowej, natomiast w Polsce wzbudził zainteresowanie dopiero w latach 90. XX w. i nie ma jeszcze zwartych wydawnictw. Monografia pod redakcją Urszuli Oszwy jest pracą zbiorową, która próbuje wypełnić tę lukę. Prezentuje główne trendy w literaturze psychologicznej dotyczące dyskalkulii rozwojowej oraz wyniki badań nad tym zjawiskiem, przeprowadzonych w polskich szkołach.
Książka jest skierowana do nauczycieli matematyki, wykładowców i studentów pedagogiki i psychologii oraz pedagogów szkolnych i psychologów z poradni pedagogiczno-psychologicznych. Powinna zainteresować również rodziców, których dzieci mają trudności w uczeniu się matematyki – niewynikające z lenistwa, lecz ze specyficznych zaburzeń zdolności arytmetycznych, określanych mianem dyskalkulii rozwojowej.
